ကိုယ္နဲ႕ ၂၀၁၁ တန္ေဆာင္တိုင္

ကိုယ္ ေတာင္ႀကီးက ေဖေဖ၊ ေမေမ အိမ္မွာ မေနေတာ့တာ (၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီ… အသက္ (၁၆) ႏွစ္ကတည္းက မန္းေလးမွာ ေက်ာင္းတတ္ဖို႕စထြက္လာခဲ့တာ… အခု အသက္ (၂၇) ႏွစ္ျပည့္ဖို႕ (၂) လ နဲ႕ (၂၆) ရက္ လိုတဲ့အထိ ေတာင္ႀကီးအိမ္ကို ခဏခဏျပန္ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ပတ္ ဆယ္ရက္ထက္ပိုေနျဖစ္တာဆိုလို႕ … (၂) လဆိုတာ အၾကာဆံုးပါပဲ… အဲဒီ (၂)လက (၂)ခါေလာက္ရွိဖူးတယ္…. 

အခုတစ္ခါ အိမ္ျပန္ျဖစ္တာကေတာ့ အလုပ္ကေန ခြင့္ (၂) ပတ္ရတာရယ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြရယ္ ရွိတာရယ္ေၾကာင့္ ျပန္လာျဖစ္တယ္။ တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြလို႕သာေျပာတာပါ ကုိယ္ပဲြထဲ တစ္ခါမွကို မေရာက္ေသးပါဘူး။ မေန႕ကေတာ့ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမက လိုက္ပို႕ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားထားတဲ့ေနရာကေနပဲ မီးပံုပ်ံကို ၾကည့္ေနရတာနဲ႕ ကိုယ္စိတ္ညစ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္။ မီးပံုးပ်ံ ၃ လံုးၾကည့္ခဲ့တာ ၁ လံုးက မီးေလာင္သြားတယ္။ ကိုယ့္အျမင္ေတာ့ ကိုယ္တို႕ ေတာင္ႀကီးသားေတြ မီးပံုးပ်ံလုပ္တဲ့ နည္းပညာကို ဒီထက္ပိုၿပီး ဆန္းသစ္သင့္ၿပီ ထင္တယ္။ 

ကိုယ္မီးပံုးပ်ံပဲြကို ေနာက္ဆံုးၾကည့္ခဲ့တာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တုန္းကပါ။ အဲဒီတုန္းက ၾကည့္ခဲ့တဲ့ မီးပံုးပ်ံနဲ႕ မေန႕က ေတြ႕ခဲ့တဲ့ မီးပံုးပ်ံနဲ႕ အေျခအေန သိပ္ကြာျခားသြားတယ္လို႕ ကိုယ္မျမင္မိဘူး။ ကိုယ္ညံ့လို႕လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕ေတာ့ မီးပံုးပ်ံသြားၾကည့္ဖို႕ထက္ ကိုယ္ဟာကို အိပ္ယာထဲမွာ စာေရးေနလို႕ကို ပိုၿပီး စိတ္ပါေနမိတယ္။ 

တကယ္ေတာ့ ပဲြထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ တူတူလည္ေနရရင္ေတာ့ ကိုယ္ေပ်ာ္ရင္ ေပ်ာ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ကိုယ္ေတာင္ႀကီးက မထြက္သြားခင္ ေရွ႕ပိုင္းက ကိုယ္ဟာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေတာ္ေတာ္ညံ့ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္မွာ ေတာင္ႀကီးမွာ အေပါင္းအသင္းဆိုလို႕ လက္ခ်ဳိးေရရင္ လက္တစ္ဘက္ မကုန္ဘူး။ ေရွ႕ပိုင္းက သူငယ္ခ်င္းပိုစ့္ေတြ ဖတ္ထားမိတဲ့ သူေတြကေတာ့ အံ့ၾသလိမ့္မယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္တကယ္ေျပာတာပါ။ ကိုယ္က နည္းနည္း အေပါင္းအသင္းေရြးတယ္။ ျပီးေတာ့ ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္ ဂြက်ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။ 

မေန႕က ေဖေဖတို႕ ကိုယ့္ကို ပဲြလိုက္ပို႕တာက ေရွ႕ရက္က ကိုယ္ေမာင္ေလးနဲ႕ တူတူသြားမို႕ကို ေနာက္က်ေနလို႕ ေမေမက မသြားဖို႕တားတယ္။ ကိုယ္စိတ္ေကာက္လိုက္မိတယ္။ ဒါနဲ႕ မေန႕ညကေတာ့ ေခ်ာ့တဲ့အေနနဲ႕ လိုက္ပို႕တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္မေပ်ာ္ဘူး။ ကားေပၚမွာထိုင္ Cherry FM နားေထာင္၊ မီးပံုးပ်ံေစာင့္၊ ကားေဘးက ျဖတ္သြားၾကတဲ့ ကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႕ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြကိုၾကည့္နဲ႕ေပ့ါ။ အဓိက သတိထားမိတာကေတာ့ ဖံုေတြ တေထာင္းေထာင္းထေနတာပါပဲ။

ကားေတြရပ္ထားတာက တစ္စီးနဲ႕ တစ္စီးကပ္ျပီး parking ထိုးထားတာပါ။ ကိုယ္တုိ႕ကားနဲ႕ ေဘးက ကားနဲ႕ ၾကားထဲမွာေတာ့ ကြက္လပ္ေလးက နည္းနည္းက်ယ္တယ္။ မီးပံုးပ်ံ တစ္လံုးတတ္ျပီး ေနာက္တစ္လံုး မီးေလာင္သြားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ၿပီး ေနာက္တစ္လံုးတတ္ဖို႕ ေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီၾကားေလးထဲကို အတဲြတစ္တဲြ ဆာလာအိတ္ေလးခင္းၿပီး လာထိုင္ပါတယ္။ ခ်မ္းကလည္း ခ်မ္း၊ ခ်စ္ကလည္း ခ်စ္တယ္ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ပူးပူးကပ္ကပ္ေပါ့။ သူတို႕ (၂) ေယာက္ ထိုင္လိုက္တဲ့ေနရာက ကိုယ့္တံခါးေပါက္နဲ႕ ကြက္တိပါပဲ။ စထုိင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ကတည္းကေတာ့ ထင္မိသား သူတို႕ကို ကိုယ္တံခါးနဲ႕ တိုက္မိရင္တိုက္မိ မဟုတ္ရင္လည္း သူတို႕ကို ကိုယ္ဆင္းရင္ တက္နင္းမိလိမ့္မယ္ေပါ့။ 

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္လည္း ေရဒီယိုကလာတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြကိုပဲ အာရံုစိုက္ေနလိုက္တယ္။ 

ခဏၾကာေတာ့ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန မီးပံုးပ်ံတစ္လံုး တတ္လာတာကို လွမ္းျမင္ေတာ့ ကိုယ္ေမ့ၿပီး ကမန္းကတန္း တံခါးဖြင့္လိုက္မိတယ္။ သူတို႕က အဲဒီအခ်ိန္မွာ မီးပံုးပ်ံကို အာရံုမစိုက္အားဘူး။ တစ္ေယာက္ႏွဳတ္ခမ္းတစ္ေယာက္ အာရံုစိုက္ေနတာနဲ႕။ ကိုယ္လည္း တံခါးကို အားရပါးရ ဖြင့္ၿပီးမွ ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အားနာလိုက္တာ။ အဲဒါနဲ႕ ေကာင္မေလးကို ေဆာရီးေျပာ ေကာင္ေလးကို ေဆာရီးေျပာနဲ႕ ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရွဳပ္သြားတယ္။ 

မီးပံုးပ်ံတတ္သြား၊ မီးက်ည္ေတြ၊ မီးရွဴးေတြ ေကာင္းကင္မွာ ျဖာက်၊ လေရာင္ကလင္း၊ ပဲြခင္းထဲက ရွမ္းအိုးစည္သံ ဆူညံညံနဲ႕ေပ့ါ။ ေကာင္ေလးနဲ႕ ေကာင္မေလးကေတာ့ ဒီကားၾကားက တဖဝါးမွ ခြာမယ့္ သေဘာမရွိ။ ခုနက အေျခအေနကို ကိုယ့္ေဖေဖ ေမေမနဲ႕ တူတူျမင္ရဲတဲ့ သတိၱ ကိုယ့္မွာ မရွိပါဘူး။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီမီးပံုပ်ံၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ျပန္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြလည္း မိဘေတြကို ဒုကၡေပးၿပီး လုိက္မပို႕ခိုင္းေတာ့မပါဘူး။ ကိုယ့္ အိပ္ယာေလးထဲမွာ ကိုယ္ကိုယ္ကိုယ္ စာေရးေနတာ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။ 

ကုိယ့္တူေလး ေျပာသလို Pwal Yoke Yoke လို႕ပဲေျပာေတာ့မယ္။ သွ်မ္းလိုေျပာတာပါ။ ပဲြ မေကာင္းဘူး လို႕ အဓိပါၸယ္ရပါတယ္။ ေျပာတဲ့ကိုယ္တူေလး သံုးႏွစ္သားကေတာ့ အခုအခ်ိန္ ပဲြမွာ ဂံုးဂင္းဆဲြေနပါလိမ့္မယ္။ (ဂံုးဂင္းဆိုတာ ေလာင္းကစားတစ္မ်ဳိးပါ၊ အေကာင္ ၆ ေကာင္ကို ေရြးျပီး ထိုးရပါတယ္၊ အဲဒီ အေကာင္ ၆ ေကာင္ပါတဲ့ အံစာတုံးပံုစံ အတံုးၾကီးတစ္ခုကို စင္ေပၚကေန ထိုးသားတစ္ေယာက္က ထိန္းၾကိဳးကို ဆဲြခ်လိုက္ျပီး အဲဒီအတံုး ေအာက္ကိုလိမ့္က်လာတဲ့အခ်ိန္မွာ က်တဲ့ အေကာင္က ကိုယ္ထိုးထားတဲ့ အေကာင္ဆိုရင္ ႏိုင္ပါတယ္။) တန္ေဆာင္တုိင္ပဲြ ေစ်းတန္းရဲ႕ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္က အဲဒီလို ဝိုင္းေတြပါ။ က်န္တစ္ဝက္နီးပါးက စားေသာက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္၊ ပံုမွန္ပဲြေတြမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ပဲြေစ်းတန္းဆိုင္ေတြေပ့ါ။ 

ငယ္တုန္းကေတာ့ တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြဆို အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ တန္ေဆာင္တုိင္ကို မုန္းတယ္။